تشخیص خرابی در سازه های خرپای به کمک اندازه گیری های استاتیکی کرنش

با توجه به اهمیت تشخیص خرابی در سازه ها ، در این پایان نامه سعی شده است تا روش استاتیکی اندازه گیری کرنش برای تشخیص خرابی در سازه های خرپایی مورد بررسی ، بسط و توسعه قرار گیرد. در این روش سعی شده است تا به کمک مینیمم سازی تابع خطا و پروسه تکرار پذیر پارامترهای مجهول سازه خرپایی شناسایی شوند. اندازه گیری های استاتیکی کرنش المان ها بعنوان اطلاعات ورودی برای الگوریتم تشخیص خرابی استفاده می شود. تحت مجموعه ای از بارگذاری ها ، کرنش های المان ها اندازه گیری می شود و تابع خطا از تفاضل کرنش های تحلیلی با کرنش های اندازه گیری شده، تشکیل می شود. برای حل مسئله از مینیمم سازی تابع خطا و پروسه تکرارپذیر استفاده می شود که در نهایت پارامترهای واقعی اعضای خرپا تعیین می شوند. از مقایسه پارامترهای واقعی محاسبه شده با مقادیر مفروض ، اعضایی که مشخصات هندسی آن ها در اثر خرابی تغیی?ر نموده است ، مشخص می گردند. شایان ذکر است که در صورت وجود خطا در اندازه گیری ها ، انتخاب مجموعه ای که بارگذاری در آن انجام شود در تعیین دقت پارامترهای سختی نقش بسزایی دارد. تاثیرعوامل مختلف مانند معینی و نامعینی سازه ، خطای مونتاژ و شل بودن اتصالات ، میزان دقت تغییر شکل هندسی سازه بر روی نتیجه برنامه نیز مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. برای تشخیص طول واقعی المان ها در صورت وجود خطای مونتاژ از به هنگام کردن طول المان ها در پروسه تکرار پذیر می توان استفاده نمود.